Очень больно чувствовать - жизнь сломалась
Очень больно держаться края житья.
Даже раньше, когда это только казалось,
Больно было дышать, просто до забытья.
Пробиваются тихо на стебельке венчики:
Васильки, розы, маки - волшебный сад,
Проплывает по венам с водою изменчиво
Время вспять, повернувши года назад.
Как напиться из этой криницы извечной памяти,
Утолить злую жажду пожить еще?
Дотянуться руками до тех, кто мается,
И кто руки эти ножом да лозой сечёт.
Заломы жыцьця
Кацярына Глухоуская
Вельмі балюча адчуць, што жыцьцё зламалася.
Вельмі балюча стаяць ля свайго жыцьця.
Толькі калі гэта ўсё нам яшчэ здавалася,
Сіл не хапала дыхаць да забыцьця!
Тонкім біцьцём прарастаюць сьцябліны, веньчыкі:
Макі ды ружы, валошкі – чароўны сад.
І праплывае па венах з вадою велічна
Час, павяртаючы шлях на гады назад.
Як мне напіцца з крыніцы адвечнай памяці,
Як спаталіць тую смагу пражыць яшчэ?
Ці пацягнуцца рукамі да тых, хто маецца,
Хто гэты рукі лязом ды лазой сячэ?